روستای سرخ ایران که نام آن ابیانه می باشد در نزدیکی نطنز در استان
اصفهان قرار دارد.
نام این روستا در زبان محلی ویونا می باشد.
ویژگی های جالب این روستا همچون رنگ سرخ آن،معماری یک شکل،
بافت سنتی، ارتفاع قابل توجه منطقه(بطوری که جزء مناطق سکونتــی
مرتفع کشور می باشد) و … هرساله گردشگران قابل توجهی را به این
منطقه جلب می کند.
با اینکه شغل اصلی مردم روستا کشاورزی و دامپروری میباشد ولی گیوه
و گلیم از جمله صنایع دستی مردم این منطقه می باشد.
از بناهای معروف ابیانه (آتشکده هارپاک) می باشد که در قله کرکس قرار دارد.
آتشکده هارپاک در دوره هخامنشیان بنا شده است ولی اصلی معماری آن مربوط به دوره ساسانیان و 1500 سال پیش میباشد.
مردم ابیانه به دلیل ویژگی های خاصی که این روستا و موقعیت جغرافیایی آن دارد در طی سالهای طولانی کلیت
فرهنگ و آداب و سنت خود را حفط کرده اند که از جمله موارد اصلی آن این است که این روستا به دلیل
کوهستانی بودن و اینکه از شهرها و روستاهای پرجمعیت منطقه دور است طی سالیان مختلف ارتباط کمی با
اطراف خود داشته که همین امر نقش قابل توجهی در حفظ فرهنگ و … آن داشته است.
مکانهای دیدنی ابیانه
مسجد پرزله:
مسجد میانده ( مسجد جامع ابیانه)
آتشکده ابیانه:
قلعه های ابیانه: قله هامان، قلعه پاله و قلعه هرده از جمله قلعه های
ابیانه می باشند.
زیارتگاه های ابیانه: که مرقد شاهزاده عیسی و شاهزاده یحیی و همچنین
زیارتگاه هینزا از جمله زیارتگاههای موجود روستای ابیانه می باشند.
قبرستان ابیانه: که دارای سنگ قبرهای مثلثی شکل می باشد که همین
سنگ قبرها جزء مکانهای خاص ابیانه است.
غار ابیانه: که مهمترین آنها به نام (پل هل) می باشد که درگذشته نقش
پناهگاه برای چوپانان و گوسفندان بوده است.
